Prezidnt İlham Əliyev jurnalistlərlə görüşündə deyib: “...cəmiyyətdə elə ab-hava yaratmalıyıq ki, ictimai nəzarət güclənsin. Siz yaxşı bilirsiniz ki, mən dəfələrlə bu məsələ ilə bağlı öz fikirlərimi bildirmişəm, daim bunu deyirəm, vətəndaşlara müraciət edirəm, biganə qalmayın və nəzarət eləyin... İctimai nəzarət bir çox məmurları cinayət xarakterli işlərdən çəkindirəcək...
... Media nümayəndələrinin bu sahədə çox rolu var. Və deyə bilərəm ki, mən bəzi hallarda xoşagəlməz hallar haqqında sizdən öyrənirəm, sizdən bu xəbəri tuturam və dərhal reaksiya verilir. Deyə bilərəm ki, bir çox hallarda mediada olan məlumatlar təsdiqlənir... Məlumaların mütləq əksəriyyəti təsdiqllənir və dərhal ölçü götürülür. Ona görə, dövlət məmurları da bilməlidirlər ki, onların işinə təkcə Prezident Administrasiyası yox, həm ictimaiyyət, həm də media nümayəndələri nəzarət edir...”.
Ölkə başçısının məlum çıxışı fonunda sizə Şəki Dövlət Regional Kollecinin direktoru Sərdar Şərifova etdiyim sorğular zamanı səsləndirdiyi cavabları - təhsilə, qanunlara və müəllimə qarşı olan münasibətləri təqdim edirəm. Direktorun bu cür hərəkətləri hansı qanunda yazılıb? Kim ona bu qədər səlahiyyət verib? Nəyin müqabilində bu cür sərbəst hərəkət edə bilir?
Bütün bu məlumatlarla onun Prezidentin göstərişlərinə məhəl qoymamasının, müəllimin - vətəndaşın hüquqlarını tapdalamasının, qanunların ona heç də vacib, gərəkli olmadığının, təhsili necə, hansı üsullarla idarə etməsinin şahidi olacaqsınınz.
Bu şəxs unudub ki, direktor öz fəaliyyətini aşkarlıq (qanunları gizlətməklə deyil...), demokratiklik, ədalətlilik, qərəzsizlik, vicdanlılıq, peşəkarlıq və sadiqlik prinsipləri əsasında qurur və qəbul etdiyi qərarların müvafiq normativ hüquqi aktlara uyğun olmasına məsuliyyət daşıyır...
Xatırladım ki, dəfələrlə şəxsən qanunlara əməl etməsinə çağırış etsəm də, qanunları pozmasını nəzərinə çatdırsam da, müraciətimə məhəl qoymamış, əməllərini davam etdirmişdir...
Mənə olan münasibətin əsl səbəbi kollecin tədris işləri üzrə direktor müavini Sevinc Abdurrahmanovanın səsini dinlədikdən və direktor Sərdar Şərifovun cavablarından sonra məlum olacaq.
Tədris İşləri üzrə direktor müavini Sevinc Abdurrahmanovanın müəllimdən (məndən) istədiyi məbləği ala bilmədiyi üçün narazı qalması da diqqət çəkməyə bilməz... (SƏS. 1.Yoxlama... kömək elə) Gileyini, narazılığını arxayın, sərbəst ifadə etməsi səlahiyyətlərini necə aşmasından xəbər verir. Məgər onlara məlum deyil ki, təhsil müəssisəsində bu cür özbaşınalıqlara yol verilə bilməz?! Ona bu göstərişi verən, icra etdirən və icra edən - hər iki şəxs hansı məssuliyyət daşıdıqlarını bilmir?! Biabırçı haldır ki, müəllim adını daşıyan, işlədiyi təhsil müəssisəsində vəzifə tutan şəxs səlahiyyətinə aid işlərlə məşğul olmaq əvəzinə, görün hansı əməllərə əl atırlar, təhsilə necə zərbə vururlar. Sanki qanunların bunlara heç bir aidiyyatı yoxdur.
Şəki Dövlət Regional Kollecinin direktoru Sərdar Şərifov necə cəsarətlə, qorxmadan, arxayıncasına (HÜNƏRİNİ) günahını dili ilə təsdiqləyir... Fərasətini, cəsarətini nümayiş etdirir... Vəzifə kürsüsünə güvənərək kimlərə şərait yaratdığından qürurla danışır. (2-ci səs) Bu cinayət deyil?..
... Söz yox, bu əməllərə qarşı qanunların öz cavabı var...
Bu vəziyyətin daha dəqiq araşdırılması üçün tələbələr arasında anonim sorğular keçirməklə, müəyyən məlumatlar əldə etmək olar...
Burada da iddia deyil, canlı fakt danışır. Direktorun bu vəzifəyə təyin olunduğu vaxtdan indiki dövrə qədər olan fəaliyyəti araşdırılmalıdır... Təhsil müəssisəsində olan bu cür özbaşınalıqların məlum səbəbkarlarının digər əməlləri, təhsilin idarə olunmasında etdikləri nöqsanlar üzə çıxarılmalı, fəsadlar müəyyən olunmalıdır.
Direktordan mənə yazılan əlavənin digərlərindən niyə az yazıldığını soruşanda səsləndirdiyi cavablar: (“Kim ayrı-seçkilik salır?”, “Bərabər yazılanda nə olur” sualına verdiyi cavab: “pul az idi” (SƏS. 3. Gələn dəfə o biriləri az alacaq). Daha sonra “məktəbdə olan xərclərdən xəbərin var” sualını verir. Sualına, sualla cavab verirəm: “nə barədə xərc”? Cavab: “işıq pulu, cibimdən verirəm”... “Dövlət heç nə ayırmır” sualına verdiyi cavab: “çoxdan işlədib...”
Bu nə cavabdı? Bu cür “rəngarəng” cavablarla direktorun özünü təmizə çıxarmaq cəhdi... Çıxış yolunu mənim pulumu az yazmaqda tapmısan? Bu cür özbaşınalığı etməyə kim səlahiyyət verib?
Dövlət tərəfindən maliyyələşən təhsil müəssisəsində oturub, işlətdiyi ifadə: “İşıq pulunu cibimdən verirəm...”. Görəsən, Sərdar Şərifovun cibi haradan MALİYYƏLƏŞİR? Bu sehrli cibə necə sahib olub? Sərdar Şərifov belə deyir, bəs qanunlar?